Ο τουρισμός, ο ανταγωνισμός και τα νησιά του Αργοσαρωνικού.

Όλο το τελευταίο διάστημα πραγματοποιώ επισκέψεις στα νησιά του Αργοσαρωνικού. Από την Αίγινα μέχρι τα Κύθηρα.  Πιστεύω ακράδαντα πως η ΝΔ για να κερδίσει τον κόσμο που την αντιμετωπίζει ακόμη  με περίσκεψη και επιφύλαξη πρέπει  να πείσει ότι αφενός έχει σχέδιο για τη χώρα, μακριά από  μεγαλοστομίες  και προεκλογικές “επιταγές” χωρίς αντίκρισμα , αφετέρου να αποδείξει ότι δεν είναι μια από τα ίδια σε σχέση με το παρελθόν.  Για να γίνει αυτό χρειάζεται σταθερή και ανοιχτή γραμμή με την κοινωνία  και τα προβλήματά της ώστε από το πρωί της Δευτέρας μετά τις εκλογές να σηκώσουμε τα μανίκια και να πιάσουμε δουλειά για να γίνουν όλα όσα δεν έγιναν χθες ή προχθές αλλά δεν μπορούμε να τα αναβάλλουμε επ’ αόριστον.

Καθώς αρχίζει η τουριστική σεζόν και παρά τα γεγονός ότι από τα στοιχεία φαίνεται να υπάρχει ζήτηση για το τουριστικό προϊόν του Αργοσαρωνικού εντούτοις οι επαγγελματίες όλων των συναφών κλάδων είναι μουδιασμένοι και προβληματισμένοι. Οι προκλήσεις της ανταγωνιστικότητας είναι μεγάλες μέσα σε μια παγκόσμια τουριστική αγορά που γίνεται όλο και πιο απαιτητική στη σχέση κόστους/οφέλους της τουριστικής εμπειρίας. Το να έχουν τα νησιά του Αργοσαρωνικού  ανταγωνιστικό προϊόν  “value for money” είναι το κλειδί της επιτυχίας.

Πως να εξασφαλιστεί όμως η ανταγωνιστικότητα όταν το καθεστώς υπερφορολόγησης που έχει επιβάλλει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εξανεμίζει τα όποια κέρδη και το να μείνει μια επιχείρηση όρθια μέσα από το φόρους, εισφορές και χαράτσια είναι ένας πραγματικός άθλος;

Πως να υπάρξει ανταγωνιστικότητα όταν δεν υπάρχει πρόσβαση στα νησιά; Η ακτοπλοϊκή σύνδεση είναι τραγική. Λίγα δρομολόγια, γερασμένος στόλος, κανένας σχεδιασμός για τη διασύνδεση των νησιών μεταξύ τους αλλά και κανένας σχεδιασμός για την αξιοποίηση των ευκαιριών που δημιουργεί η κρουαζιέρα. Χιλιάδες τουρίστες καθημερινά φτάνουν στον Πειραιά και φεύγουν για την Αθήνα ενώ θα μπορούσαν αν υπήρχε ο κατάλληλος σχεδιασμός και οι αντίστοιχες υποδομές να κάνουν μια μονοήμερη εκδρομή στα νησιά.

Πως να υπάρξει ανταγωνιστικότητα όταν δεν υπάρχει… νερό; Μείζον ζήτημα για κάποια νησιά που παρά τις εξαγγελίες και τις υποσχέσεις τα έργα μένουν “κολλημένα” από τη γραφειοκρατία και την έλλειψη αποφασιστικότητας της κεντρικής διοίκησης. Οι δήμαρχοι τρέχουν, φωνάζουν αλλά … φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

Πως να υπάρξει ανταγωνιστικότητα όταν σοβαρά συγκριτικά πλεονεκτήματα που θα μπορούσαν να δώσουν ώθηση στον  ιαματικό τουρισμό,  όπως τα λουτρά των Μεθάνων,  δεν έχουν αξιοποιηθεί τόσα χρόνια και το επενδυτικό ενδιαφέρον που υπάρχει σήμερα γι’ αυτά έχει μπροστά του το Γολογοθά που υφίσταται κάθε ιδιωτική επένδυση στη χώρα;

Πως να υπάρξει ανταγωνιστικότητα όταν άλλο ένα μοναδικό συγκριτικό πλεονέκτημα όπως είναι τα τοπικά προϊόντα της αγροτικής παραγωγής μένει επίσης ανεκμετάλλευτο; Δεν θα έπρεπε να υπάρχει σχέδιο και πρόγραμμα  ώστε κάθε τουρίστας που βρίσκεται στον Πόρο ή στον Γαλατά και στην Τροιζήνα να γίνεται ο καλύτερος πρεσβευτής των προϊόντων μας στις αγορές του εξωτερικού;

Πως να υπάρξει ανταγωνιστικότητα όταν δεν υπάρχει πρόβλεψη διαχείρισης για τους αρχαιολογικούς θησαυρούς των νησιών; Είναι λογικό ο παγκοσμίου φήμης “Μηχανισμός των Αντικυθήρων” για παράδειγμα, να μη βρίσκεται στα Κύθηρα;

Η λίστα με τα ερωτήματα είναι ατέλειωτη. Το ζήτημα όμως είναι οι απαντήσεις. Δυστυχώς τα νησιά του Αργοσαρωνικού αν και γεωγραφικά είναι κοντά στην Αθήνα, εντούτοις είναι πολύ μακριά για το ενδιαφέρον των κυβερνώντων κι έχουν αφεθεί στον “αυτόματο” και στη φιλότιμη δουλειά που προσπαθεί να κάνει μόνη της η Αυτοδιοίκηση.

Είναι προσωπική δέσμευσή μου, η ΝΔ, να παρουσιάσει το συντομότερο δυνατό ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα για την ανάπτυξη στα νησιά του Αργοσαρωνικού, με σαφές χρονοδιάγραμμα υλοποίησης. δεν έχουμε την πολυτέλεια άλλων χαμένων ευκαιριών. Διότι πολλά απ’ αυτά που πρέπει να γίνουν σήμερα,  έπρεπε να έχουν γίνει ήδη από χθες. Δεν μπορούμε διαρκώς να κλωτσάμε το τενεκεδάκι προς το αύριο. Δεν είναι υπεύθυνη στάση. Δεν μπορείς να πηγαίνεις με τον «αραμπά»,  όταν ο ανταγωνισμός σου τρέχει με…  Maserati!